Prinsip Tata Krama

Tata krama utawa etikèt iku norma-norma kanggo nata perilaku bèn isa santun. Sing ditata iku seliyané perilaku uga tutur basa. Sumber-sumber ajaran isa saka wongtua, kaluarga, lingkungan lan uga saka lakon-lakon pagelaran wayang. Neng lingkungan kraton, tata krama iki diterapake sacara ketat. Tembung-tembung: "mboten pareng" utawa "ora ilok" iku dadi tandha ana pelanggaran tata krama. Wong suku liya ngarani tata krama Jawa iku nduwe sifat "alus".
Tata krama bisa kajunjung kanthi sikap:

1. Nganggep wong liya kaya awake dhewe
2. Saben wong kadang nglakoni dina kang sibuk, susah, angel, kesel, males. Aja disik mikir ala, su'uzon lan ala marang wong iku.
3. Saben wong duweni ciri lair lan batin kang ora padha. Aja sengit dhisik marang sapadha-padha.
4. Percaya ing ati yen saben wong kuwi apik, kayadene awake dhewe kang menehi rasa seneng, senyum, sapa marang wong liya.
5. Dadia wong kang sugih pangapura marang sapadha-padha.
6. Nalika awake dhewe kuciwa marang wong, aja dikethokake marang wong liya supaya ora gawe su'udzon/lara atine wong liya.
7. Aja seneng nyalahake wong liya
8. Husnudzon/positif thingking marang wong liya

 Tuladhane Tatakrama:

• Yen lungguh, dengkul kudu rapet (tumrap wanita)
• Ora pareng mangan neng tengah lawang
• Ora pareng sangga uwang
• Ora ilok lungguh neng bantal
• Ora pareng jigrag
• Yen nduding nganggo jempol tangan tengen
• Ora pareng ngitung untu utawa ngrungokke wong tuwa sing lagi omong-omongan
• Sepi ing pamrih, rame ing gawe
• Manjing ajur ajer
• Aja adigang, adigung, adiguna
• Aja dumeh
• Aja gumunan
• Aja kagetan 
• Mulat sarira, hangrasa wani
• Melu handarbeni
• melu hangrungkebi
• lsp